Mijn fietsprestaties

Fietsen in de bergen is mijn passie. Ik probeer zoveel mogelijk gereputeerde toppen te bedwingen. Intussen heb ik de meeste van de bekendste (en beruchtste) cols uit de Tour de France en de Giro d’Italia op mijn erelijst kunnen bijschrijven. Plus nog een paar andere, minstens even grote rotzakken.

Wat is er zo leuk aan dat klimmen in de bergen? In ieder geval niet het urenlange moeizame trappen omhoog voordat je zo’n col bereikt. Dat is puur afzien, inclusief de wanhopige momenten dat je eigenlijk niets liever zou willen dan afstappen en je fiets aan de kant gooien. De vergezichten die je al klimmend op je netvlies krijgt, zijn altijd mooi en vaak adembenemend. Maar als ik eerlijk ben moet ik zeggen dat je daar tijdens al dat gezwoeg omhoog maar bar weinig oog voor hebt.  Waar je het allemaal voor doet is vooral het extatische gevoel dat je krijgt als je dan eindelijk de top bereikt. Dat gevoel bestaat uit triomf over het neerzetten van een prestatie, over het overwinnen van inzinkingen en weerstanden, maar vooral uit dolle vreugde dat de ellende eindelijk voorbij is. En dan natuurlijk alle stoere verhalen achteraf in het wisselend samengestelde groepje idioten waarmee ik elk jaar weer de bergen in trek.

Hieronder enkele beelden van mijn belangrijkste prestaties.