Liedtekst

 

Terug naar Schrijven

Intropagina

Meer liedteksten

Duizend keren

Had ik maar...

Idee-fieks

Tegenwind blues

Hollandse berg

Lakenballade

 

 

Ball Risks

De rug gekromd,

de handen laag aan ’t stuur.

Je lichaam stompt,

de wind staat als een muur.

En dan, verdomd,

- je fietst maar net een uur -

als dát weer komt

wat ik heel slecht verduur.

 

[REF:]

Het risico van wielersport:

een kruis dat gaat verdoven,

waardoor je gaat geloven

dat paalmans nooit meer wakker wordt.

 

Je schuift wat op

je zadel heen en weer;

of wat voorop,

en achterop een keer.

’t Lucht even op

- je voelt je jongeheer -

maar kort erop

is daar die dofheid weer.

 

[REF]

 

Je gaat verwoed

op de pedalen staan.

Zo kan het bloed

weer naar je zitvlak gaan.

Wat voelt dat goed,

verzucht je dan voldaan.

´t Blijkt overmoed:

daar komt die dooi weer aan

 

[REF]

 

Je pik verzaakt.

Je scrotum wordt gekloofd.

Steeds eerder raakt

je onderlijf verdoofd

en stilaan haakt

een angst zich in je hoofd:

stel dat-ie staakt;

mijn man-zijn wordt ontroofd.

 

[REF]

 

Na elke rit

recupereert zich traag

mijn doodse lid.

’t Is altijd weer de vraag:

wordt ie nog fit

of gaat het om een plaag

die dieper zit

dan ik als man verdraag?

 

[SLOTREF:]

Een fietser’s grootste zegepraal

(na lang en moeizaam sloven

je ongemak te boven):

ontwaken met een ochtendpaal.

 

 ©Wim van Campen/1 januari 2010

 

[TERUG NAAR BOVEN] | [TERUG NAAR SCHRIJVEN] | [TERUG NAAR INTRO]